Tijd voor een praatje

Rianne: “Oh, ik was er al heel vroeg bij. Ik ben op mijn 19e begonnen als reisleidster. Eerst een aantal jaren op Kreta, daarna in het verre oosten. Vanwege mijn kinderen ben ik toen een tijdje gestopt. Maar mijn hart bleef ondertussen natuurlijk kloppen voor het vak. Ik heb die rol daarom snel weer opgepakt bij Oad! Dat is inmiddels alweer 20 jaar geleden. Jij bent op het kantoor van Oad begonnen he?”
Tamara: “Ja, ik ben gestart op het hoofdkantoor. Daar deed ik al het voorbereidende werk voor de reisleiders, vooral achter de schermen. Daar zag ik natuurlijk hoe leuk het vak als reisleidster was, dus zo ben ik in het vak gerold. Ik ben inmiddels alweer enkele jaren actief als reisleidster.”

“Wat mij betreft een prachtige stap, Tamara! Hoe bevalt het reizen je?”

Tamara: “Heel goed! Elke reis is weer bijzonder en dat komt vooral door de mensen én de omgeving. Zo mocht ik vorig jaar naar Schotland, waar we samen de eilanden Staffa en Iona bewonderden. Het weer was fantastisch, de omgeving magisch en we zagen papegaaiduikers en zelfs dolfijnen. Echt fantastisch.”
Rianne: “Wow, dolfijnen?”
Tamara: “Geloof het of niet, ze zwommen zelfs een stukje mee met de boot. Je kunt je de reacties voorstellen!”
Rianne:“Nou, inderdaad. Dat is toch het leuke van een reis begeleiden hè? De leuke reacties op de hoogtepunten. Of juist de lol onderling.”

Rianne: “Helemaal mee eens. Het is ook iets dat je door ervaring leert. Daarom is het luisteren tijdens een reis minstens zo belangrijk als het praten. Het is fijn om te weten wat er in de groep leeft. En ik vind het belangrijk om positief, relaxed en vrolijk te zijn. Dan zijn we dat vaak allemaal!”
Tamara: “Zeker. Met een luisterend oor kom je heel ver. Het is dan ook fijn om soms open en persoonlijke gesprekken met reizigers te hebben. Een goede sfeer onderweg vind ik heel belangrijk en tijdens een busreis is het gezellig om contact te maken met iedereen!”
Rianne: “Weet je wat mijn motto onderweg is? ‘There are no strangers here. Only friends you haven’t met yet’. Zo voelt dat ook.”

“Heb je dat gevoel bij Oad ook?”

Rianne: “Absoluut. Ik solliciteerde 20 jaar geleden bij Oad, omdat ik vond dat we bij elkaar pasten. Ik vond het een eerlijke, vertrouwde organisatie met veel oog voor kwaliteit. En dat vind ik nog steeds. Ik trek iedere keer vol trots mijn gele jas aan. Maar dat doe jij vast ook!”
Tamara: “Helemaal. Een geel hart noemen ze dat hè? Het voelt een beetje als familie. Zelfs die vrolijke, felle gele kleur roept associaties bij me op van vreugde, geluk en energie. Dat is voor mij het Oad gevoel.”

Tamara: “Sowieso dat er zoveel moois te zien is overal. Als je het maar wilt zien. Je leert veel van andere culturen, door met de locals te praten en natuurlijk ook meebewegen met alles wat er onderweg gebeurt. Zo kun je voor iedereen het maximale uit de reis halen!”
Rianne: “Exact. We weten allebei hoeveel uren we investeren aan het voorbereiden van een reis. Maar je kunt niet alles uit een boekje leren. De inspiratie die je opdoet tijdens reizen, de omgang met verschillende mensen… met die ervaring leer je verder kijken dan je neus lang is. Dat is heel leuk, het helpt je met het goed organiseren van de reis én je draagt het de rest van je leven met je mee!”